Friday, November 25, 2011

25!!!

Well, looking at the time i realized that one more hour and I'll turn 25!!
Wow.... 25 years of absolute awesome life!! What more can I expect from this! I have got everything I wanted. Happiness, sorrow, parties, experiences, travel and what not!
Life kept surprising me and I still feel like exploring it more, experimenting more and extracting more off it.

Life gave me 10+ years of childhood, 15+ years of student life and now.....I have a life it's my money, my way of living and my freedom completely!
Every phase needs a transition and i kept respecting it and changing myself.
And with each transition, i miss the previous ones! All these phases were beyond my expectations.

Well, I also realise, these 25 years I have spent enjoying every moment of it! And, now it's time. Time to build my future... build myself as a man i should be proud of. I want this phase of my life also to be as awesome as the previous ones. This phase should also be missed just like i miss the previous ones.
Hmmm....

I'm 25!

Whoaa...

Friday, July 15, 2011

In the right path!

After a long long loooooooooooong time..m feeling good...
Feeling good that m doing something which is actually making me use my brain cycles to solve the problems.. Well.... that's what an engineer is supposed to do right.. Use his engineering skills *ahem Ahem* to solve *Ahem Ahem* the problems...

I'm thinking!!!finally.... The skill(thinking) which i thought I would never use again!! at least in the near future!! I'm occupied all the day.. all the time..but the next day i get up fresh and look forward for more! more challenges.. more work.. and more learning...
I somehow liked learning....from the time i became sensible(read it as above 16) *Ahem ahem* i've craved to do something that'll challenge me.. But from past 3 years that was missing.... i thought this is what IT is all about.. But i was wrong.. :-)
From the day i fell into this big world of IT i've been struggling to find my goal. With many IT-ish questions before me and millions of thoughts running in my mind i was confused...Technical or management path... This technology or the other one.. This company or the other one... Money or knowledge.. Now feels like i know what i want.. And i'm getting what i want...
feeling like i'm out of the rat race and i'm doing what i wanted to do...
Something interesting!!
Solving problems... Fixing issues... designing algorithm...the best way to solve the problem...
Making mistakes.. and not being afraid of committing one and taking a bold step ahead to do something!!
Correcting my mistakes... and not being hesitant to accept it...
And most importantly.. finding contention in my work...
but but but...
i never trust my mind.. i never know when it'll change..
I never know when it'll crave for more... But this time i'm feeling like not changing at all...wanna be like this for long time to come.
Fingers crossed :-)
-harsha

Monday, May 16, 2011

ಮೇಲಾ?? ಫೀಮೇಲಾ????

ಅತ್ತಿಗೆ ಗರ್ಭಿಣಿ!! ಮನೆಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಫುಲ್ಲ್ ಖುಷಿ.....ಬರೋ ಪಾಪುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಸಾವಿರಾರು ಅಸಂಪ್ಶನ್ಸ್, ನೂರಾರು ಹೆಸರುಗಳು, ಪಾಪುವಿನ ಕಲರ್ರು , ಮುಖ, ಕೂದ್ಲು, ಅದರ ಸೈಜ಼ು ಎಟ್ಸೆಟರ ಎಟ್ಸೆಟರ ಎಟ್ಸೆಟರ......
ಆದ್ರೆ...ನಮ್ಮ ಚಿಂತೆನೇ ಬೇರೆ... ಮಗುವಿನ ಲಿಂಗ!!
ಗಂಡಾದ್ರೆ ನಮ್ಮನೆಯ ದೊಡ್ಡ ಗಂಡು ಪಡೆಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಸೇರ್ಪಡೆ!! ಆದ್ರೆ ಹೆಣ್ಣಾದ್ರೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಅರ್ಧ ಕಿಲೋ ಎಕ್ಸ್‌ಟ್ರಾ ಪ್ರೀತಿ + ನಮ್ಮ ಮುದ್ದು + ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಗಿಫ್ಟ್ಸ್ ... ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ಆವ್ಳು ಉಧ್ಧಾರ ಆಗೋ ಯಾವ ಚಾನ್ಸ್ ಕೂಡ ಇಲ್ಲ!!
ಓಹ್..... ಬೈ ದ ವೇ....ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೆಯೋ ರೀಸನ್ ಏನೂ ಅಂದ್ರೆ..... ಇಲ್ಲಿ ನಾನು , ಶಶಿ, ಶೆಟ್ಟಿ, ದರ್ಶನ, ಅತ್ತಿಗೆ, ಸ್ಮಿತಾ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ಮಗು ಗಂಡೋ ಹೆಣ್ಣೋ ಅಂತ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದ್ವಿ.....
ಸೋ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಗೆಸ್-ಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ.....
ಯಾರು ಗೆಲ್ತಾರೊ ಅವರಿಗೆ ಸೋತವರು ತಲಾ ಒಂದು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಕೊಡಬೇಕು ಅಂತ ಡಿಸೈಡ್ ಮಾಡಿದೀವಿ!!
ಇಗೋ ಇಲ್ಲಿವೆ ನಮ್ಮ ಗೆಸ್ಸುಗಳು...
೧) ಶಶಿ :- ಹೆಣ್ಣು!!
೨) ಹರ್ಷ:- ಗಂಡು!!
೩) ದರ್ಶನ:- ಹೆಣ್ಣು!!
೪) ಶೆಟ್ಟಿ:- ಹೆಣ್ಣು!!
೫) ಸ್ಮಿತಾ :- ಹೆಣ್ಣು!!

ಸೋ!! ೫ ಜನರಲ್ಲಿ ೪ ಹೆಣ್ಣು ಆಗತ್ತೆ ಅಂದ್ರೆ ನಾನು ಗಂಡು ಆಗತ್ತೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದೀನಿ!!
ಮರ್ಯಾದೆ ಕಾಪಾಡು ಅತ್ತಿಗೆ!

ಟು ಬಿ ಕಂಟಿನ್ಯೂಡ್ ಆಫ್ಟರ್ ೩ ಮಂತ್ಸ್!!

-ಹರ್ಷ!!

Monday, February 28, 2011

ತನ್ನಂತೆ ಬೆರೆತು ಬಾಳೆಂದಿತು ಮನುಜಂಗೆ ಬಾನಾಡಿ.!

ಧಾರವಾಡ ಆಗಷ್ಟೇ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದು ತನ್ನ ಆರದ ಮೈಯನ್ನು ಬಿಸಿಲಿಗೊಡ್ಡಿ ನಿಂತಿತ್ತು. ಹೊಂಬಿಸಿಲಿಗೆ ಹುಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ನಿಂತ ಹನಿಗಳು ಮುತ್ತಿನಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಪ್ರಕೃತಿಯ ಆ ಸೌಂದರ್ಯ ಕಂಡು ಹೊದ್ದ ಚಾದರವ ಒದ್ದು ಕ್ಯಾಮರ ಬಗಲಿಗೇರಿಸಿ ಹೊರಟೆ ಬಿಟ್ಟೆ. ಕ್ಯಾಮರ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವ ಧಾವಂತದಲ್ಲಿ....

ಫೊಟೋ ಹೊಡೆಯಲೆಂದೇ ಹೊರಟಿದ್ದರಿಂದ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲಿನ ಹುಲ್ಲು, ಕಸ, ಕಡ್ಡಿ, ಹುಳು, ಹುಪ್ಪಡಿ, ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳು ಎಲ್ಲವೂ ಆಹಾರವಾದವು ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮರಕ್ಕೆ; ಆದರೂ, ತೃಪ್ತಿ ಇಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸು ಅದಕ್ಕೆ ಹಿಮ್ಮೇಳದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲದ ಬಯಕೆಯ ಕೋರಸ್ಸು ಹಾಡುತ್ತಿತ್ತು.. ಕ್ಯಾಮರಾ ಕಣ್ಣಿಗೆ ದೊರಕದ್ದನ್ನು ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಾಗೆಯೇ ಸಾಗಿತ್ತು ನನ್ನ ಅಲೆದಾಟ..

ಆಗಲೇ ಕಂಡಿದ್ದು ತುಂಬಾ ಪರಿಚಯವಿರುವ ಹಕ್ಕಿ.. ಮೈ ತುಂಬ ಹತ್ತಿಯನ್ನು ಮೆತ್ತಿದಂತಹ ಶುಭ್ರ ಬಿಳಿ ತುಪ್ಪಳ, ೧೯ ರಿಂದ ೨೧ ಇಂಚು ಉದ್ದದ ದೇಹ, ಅತಿ ಚಿಕ್ಕದಲ್ಲದ ಬಲಿಷ್ಟ ಗುಲಾಬಿ ಕೊಕ್ಕು, ತಲೆಯನ್ನು ದೇಹದಿಂದ ತುಸು ದೂರಕ್ಕೆ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿರುವ ಕತ್ತು ಮತ್ತು ನೀಳ ಕಾಲುಗಳ ಒಪ್ಪವಾದ ಸಮ್ಮಿಲನದ ಸುಂದರ ಹಕ್ಕಿ ಬೆಳ್ಳಗಿನ "ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿ".. Cattle Eagret.

ವಾಹ್ ! ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದುದು ಇದೇ ಎಂದೆನಿಸಿ ಕ್ಯಾಮರ ಕಣ್ಣಿಗೊತ್ತಿ ಹಿಡಿದಾಗ ಕೊಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದ ಕಪ್ಪೆ ಕಂಡಿತ್ತು. ಚಿಲ್ಲರೆ ಕೇಳಿದ್ರೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ನೋಟು ಅನ್ನುವಷ್ಟು ಖುಷಿಯಾಗಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದಿಕ್ಕುಗಳಿಂದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕೋನದಲ್ಲಿ ಫೊಟೋ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದ್ದೇ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದ್ದು.. ತನ್ನ ಬೇಟೆಯನ್ನು ಕೊಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಗಂಬೀರವಾಗಿ ಕತ್ತೆತ್ತಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಯು ನನಗೇ ಪೋಸು ಕೊಡುವಂತಿತ್ತು. ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ದೂರದಿಂದಲೇ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಮತ್ತೊಂದು ಹಕ್ಕಿಯು ತಾನೂ ಫ್ರೇಮಿನಲ್ಲಿ ತೂರಿಕೊಳ್ಳಲ್ಲೆ೦ಬಂತೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದರ ಗಮನವೆಲ್ಲಾ ಇದ್ದದ್ದು ಕಪ್ಪೆಯ ಕಡೆಗೆ. ಪೋಸು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿಯು ತನ್ನ ಬೇಟೆಗೆ ಒದಗಿದ ಅಪಾಯವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿಯನ್ನೆದುರಿಸಲು ತಯಾರಾಗಿ ನಿಂತಿತು. ಆಮೇಲೆ ನಡೆದದ್ದೆಲ್ಲಾ ಬಾಡೂಟಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಟಾ ಕಾದಾಟ, ಕಪ್ಪೆಗೋ ಪ್ರಾಣ ಸಂಕಟ...

ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಗೊತ್ತಿರುವ ಹಕ್ಕಿಯಾದರೂ ಗೊತ್ತಿರದ ಹಲವು ಸಂಗತಿಗಳಿವೆ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೆರೆ, ಹಳ್ಳ-ಕೊಳ್ಳ, ನದಿ ಹಾಗೂ ಗದ್ದೆಗಳಂಚಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುವ ಇವು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲಾ "ಗೋವಕ್ಕಿ" ಎಂದೆ ಪರಿಚಿತ, ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ Ardidae ಕುಟುಂಬದ Egret (ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿ) ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರುವುದರಿಂದ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಗೋವಕ್ಕಿ ಎನ್ನದೇ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿ ಎನ್ನುವುದುಂಟು.

ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ವಲಸೆ ಹೋಗುವ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಗಳು ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಏಶಿಯಾ, ಯುರೋಪ್ ಮತ್ತು ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಕಾಲ ಕ್ರಮೇಣ ಇವು ತಮ್ಮ ಸಂತಾನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಖಂಡಗಳಿಗೂ ವಿಸ್ತರಿಸಿಕೊಂಡವು. ಅವು ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ವಭಾವದ ಸಮಾಜ ಜೀವಿಗಳು. ಗುಂಪುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಗಳು, ನೂರಾರು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಮರದಲ್ಲಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಗೂಡುಗಳನ್ನು ಬೇರೆ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಜೊತೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದೂ ಉಂಟು.

ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಯದು ದನಗಳ ಜೊತೆಯೂ ಒಂಥರಾ ಅವಲಂಬಿತ ಗೆಳೆತನ. ಚಿಕ್ಕವರಿದ್ದಾಗ ನಾವು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೋಲಿದ್ದರೂ ದನ ಎಮ್ಮೆಗಳ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಲು ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದರೆ ತಾನು ಮಾತ್ರ ಯಾವುದೇ ಅಳುಕು ಅಂಜಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಆಕರ್ಷಿಸಿತ್ತು ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿ. ಅವು ದಿನದ ಕೂಳನ್ನರಸಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಇಲ್ಲವೇ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಕಪ್ಪೆ, ಮೀನು, ಉಣುಗು, ಕೀಟ, ಎಲೆ ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಆಹಾರವಾಗಿ ಸೇವಿಸುವ ಇವು, ಶಕ್ತಿ ಉಪಯೋಗಿಸದೆ ಬೇಟೆ ಹಿಡಿಯುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಸ್ಸೀಮರು. ಕಚ್ಚಿ ರಕ್ತ ಹೀರುವ ಕೀಟ ಉಣುಗುಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ದನಗಳು ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಗಳನ್ನು ನಂಬಿದ್ದರೆ ತಮ್ಮ ಆಹಾರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಶ್ರಮವಿಲ್ಲದೆ ಪಡೆಯಲು ಇವು ದನಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿವೆ.

ತನ್ನ ಬೆಳ್ಳನೆಯ ಬಣ್ಣದಿಂದಾಗೆ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿ ಎಂದು ಹೆಸರು ಪಡೆದು ಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವುಗಳ ಗರಿಯ ಬಣ್ಣ ಬದಲಾಗುವುದುಂಟು. ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತಲೆ, ಎದೆ ಮತ್ತು ಬೆನ್ನಿನ ಭಾಗದ ಗರಿಗಳು ತೆಳು ಕಂದು (buff feather) ಬಣ್ಣದ್ದಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಆಗ ಅವು ತಮ್ಮ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಗಂಡು ಹಕ್ಕಿಯದು ಸಾಮಾನು ಸರಂಜಾಮು (ಕಡ್ಡಿ , ಎಲೆ) ಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಕೆಲಸವಾದರೆ, ಹೆಣ್ಣು ಹಕ್ಕಿಯದು ಮೇಸ್ತ್ರಿ (ಕಟ್ಟುವ) ಕೆಲಸ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ 2 ರಿಂದ 6 ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನಿಡುವ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿ 18-30 ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಕಾವು ಕೊಡುತ್ತದೆ. ನಂತರವಷ್ಟೇ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಮರಿಗಳು ಈ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಕಾಲಿರಿಸುವವು ...

ಟಪ್..! ತಲೆ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು ಒಂದು ಹನಿ..
ಬೀಸುತ್ತಿದ್ದ ತಂಪನೆ ಗಾಳಿ, ಹದವಾಗಿದ್ದ ಬಿಸಿಲು, ಎರಡು ಹಕ್ಕಿಗಳ ಕಾದಾಟದ ದೃಶ್ಯ ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆತಿದ್ದ ನನಗೆ ಮರದಿಂದ ಒಂದು ಹನಿ ನೀರು ತಲೆ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಾಗಲೇ ಎಚ್ಚರವಾಗಿದ್ದು. ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಆಟ ನಂತರ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ತಿಂದ ಊಟದ ನೋಟವನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದಲೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಏನೋ ಖುಷಿ. ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಆಗಲೇ ಹೊಳೆದಿತ್ತು "ಅಯ್ಯೋ.!! ಇವುಗಳ ಫೋಟೋ ಹೊಡೆಯುವುದೇ ಮರೆತೆನಲ್ಲಾ..".

ಹಾಳಾದ ಮರೆವನ್ನು ದೂಷಿಸುತ್ತ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹೀಗಾಗದಿರಲೆಂದು ಆಶಿಸುತ್ತಾ ಅಷ್ಟೇನೂ ಬೇಸರಗೊಳ್ಳದೆ ಹೊರಟೆ ನಾನು ಗಮ್ಯದ ಕಡೆಗೆ....
ಅದ್ಭುತ ಅನುಭವದ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಗುನುಗುತ್ತಿತ್ತು...

ಬಾಟಮ್ ಸಿಪ್: ತಲೆ ಇದ್ದೂ ನೆಲೆ ಇದ್ದೂ ಕೂಡಿ ಬಾಳಲೊಲ್ಲದ ಮನುಜನ್ಗೆ; ತನ್ನಂತೆ ಬೆರೆತು ಬಾಳೆಂತೆ ಬಾನಾಡಿ..!??

- ಶಶಿ ಭಟ್ ಮತ್ತು ಹರ್ಷ ಭಟ್

Monday, August 30, 2010

FW: TRYING PHOTOGRAPHY

 

Hi All,

M back with a new blog in by bag!

M getting bored here, doing the same old job of coding n more coding..

So bought a new DSLR camera and m planning to try something with lens n cams.

So have started a new blog ..

IT’s purely a photoblog…Dedicated to photography. Where pictures speak and words listen.

Words are just a means of comments or compliment..

Request all of u to visit once..

 

Here’s the ID

http://excelens.blogspot.com/

 

 

Best Regards,

Harsha Bhat

Thursday, August 05, 2010

The Complicated encounters

With the Sohrabuddin encounter case flashing 24X7 on almost all the news channels, This is the one I found which is a little hatke from others. Worth a thought..

Read it from Mr.Ajit Doval
 

Ajit Kumar Doval

http://www.indianexpress.com/news/desperate-congresss-votebank-politicssame-way-its-trying-to-protect-afzal-guru/655825/

Beware of half truths — because you may be holding the wrong half. After having seen and read so much about the Sohrabuddin episode in the last five years, one might believe one knows it all. Sohrabuddin is now cast as an innocent victim of police excess.

However, it would be worthwhile to explore the real facts about Sohrabuddin, the nature of police encounters, and the real issues at stake. Sohrabuddin was an underworld gangster who was involved in nearly two dozen serious criminal offences in states of Gujarat, Rajasthan, Madhya Pradesh and Maharashtra. He maintained transnational links with anti-India forces from the early ‘90s onwards, until his death in 2005. Working with mafia dons like Dawood Ibrahim and Abdul Latif, he procured weapons and explosives from Pakistan and supplied them to various terrorist and anti-national groups (had it not been for his activity, at least some terrorist acts could have been averted). Sohrabuddin was solidly entrenched in the criminal world for a decade-and-a-half. Around the time he was killed, the Rajasthan government had announced a reward on his head. In 1999, he had been detained under the National Security Act by the Madhya Pradesh government.

In a 1994 case investigated by the Ahmedabad crime branch, he was co-accused along with Dawood Ibrahim and convicted for five years, for waging war against the Government of India, planning an attack on the Jagannath rath yatra in Orissa, and other offences under the IPC, Arms Act, etc. During the investigation, 24 AK-56 rifles, 27 hand grenades, 5250 cartridges, 81 magazines and more were seized from his family home in Madhya Pradesh. In 2004, a fourth crime was registered against him by Chandgad police station of Kolhapur district in Maharashtra under sections 302, 120 (b), and 25 (1) (3) of the Arms Act, for the killing of Gopal Tukaram Badivadekar. As fear of him often silenced people from reporting his whereabouts, let alone deposing against him, the Rajasthan government had to announce a reward on his head after he killed Hamid Lata in broad daylight in the heart of Udaipur, on December 31, 2004. So much for Sohrabuddin's innocence.

However, irrespective of who Sohrabuddin was and what he did, the use of unaccountable force against him is indefensible is the public view of many (often at variance with their private view). There are many who feel that there is a higher rationale for such actions in compelling circumstances, as the law of the land has repeatedly found itself helpless in dealing with individuals bent on bleeding the country. Their argument, that the rule of law is a means to an end and not an end in itself, often finds support in the jurisprudential principles of salus populi est suprema lex (the people's welfare is the supreme law) and salus res publica est suprema lex (the safety of the nation is supreme law). Even the Supreme Court of India, in the case of D.K. Basu vs. State of West Bengal [1997 (1) SCC 416] accepted the validity of these two principles and characterised them as "not only important and relevant, but lying at the heart of the doctrine that welfare of an individual must yield to that of the community." The validity of the principles of salus populi est suprema lex and salus res publica est suprema lex could have been part of an enlightened national discourse, and what could be the governing instrumentalities, empowerments, legal checks and stringent processes if these principles were to be invoked. It is better to accept reality as it is and then strive to change it for the better, rather than what we wish it to be. Feigned ignorance is the worst type of hypocrisy.

But there is another vital question that needs to be addressed. While pursuing the Sohrabuddin case, was the government really serious about stopping the menace of fake encounters, or was it pursuing a different agenda? Encounters have been taking place all over the country under all regimes, at times degenerating into what are called fake encounters. Between 2000 and 2007 there have been 712 cases of police encounters in the country with UP topping the list at 324, and Gujarat figuring almost at the bottom with 17.

In some of the cases there was not much on record, even to establish the criminal past of those killed. Settling political scores through security and investigative agencies like the CBI is not only bad politics, but also destructive for the nation's security. To convey the impression (explicitly or implicitly) that Sohrabuddin was targeted for belonging to a particular community, thereby creating a sense of insecurity in a section of society, is detrimental to national interests. It is little known that a large number of Sohrabuddin's victims were Muslims while a good number of his closest associates (including Tulsiram Prajapati, who was also killed in a similar encounter), were Hindu. William Blake could not have been more right when he said that "a truth that is pursued with bad intent beats all the lies you can invent".

The other negative impact of the Sohrabuddin case is the impression it is creating that all encounters in which police and security forces are involved, are fake. Society needs to be reassured that the majority of encounters are genuine and mostly in response to murderous attacks on security personnel. The fact that, on average, over 1,200 policemen get killed every year grappling with terrorists, insurgents, underworld mafia and other anti-social elements, bears ample testimony to this fact. Playing up a few aberrations and blowing them out of proportion and presenting them as the only truth is not in the national interest.

The other downside of the publicity around such cases is that it erodes the people's trust in governance. Administrations begin to be seen as instruments of repression and self-aggrandisement and politicians as perceived as manipulating their power for political and personal gains. This erosion can lead to a dangerous delegitimisation of the polity. Democratic politics is an exercise in regime-legitimisation, and to lose the confidence of the governed would set the government on a self-destructive path.

The writer is former director of the Intelligence Bureau

 

Regards,
Harsha Bhat

Tuesday, August 03, 2010

Tell me where did u sleep last night

My girl, my girl, don't lie to me
Tell me where did you sleep last night

In the pines, in the pines
Where the sun don't ever shine
I would shiver the whole night through

My girl, my girl, where will you go
I'm going where the cold wind blows

In the pines, in the pines
Where the sun don't ever shine
I would shiver the whole night through

Her husband, was a hard working man
Just about a mile from here
His head was found in a driving wheel
But his body never was found

My girl, my girl, don't lie to me
Tell me where did you sleep last night

In the pines, in the pines
Where the sun don't ever shine
I would shiver the whole night through

My girl, my girl, where will you go
I'm going where the cold wind blows

In the pines, in the pines
Where the sun don't ever shine
I would shiver the whole night through

My girl, my girl, don't lie to me
Tell me where did you sleep last night

In the pines, in the pines
Where the sun don't ever shine
I would shiver the whole night through

My girl, my girl, where will you go
I'm going where the cold wind blows

In the pines, in the pines
Where the sun don't ever shine
I would shiver the whole night through